Depresja

OBJAWY DEPRESJI (G. Rosellini i Worden pt. "Jutro wzejdzie słońce" ) - jeśli rozpoznajesz u siebie kilka z poniższych objawów, możesz cierpieć na depresję:

Dolegliwości fizyczne

• Zmęczenie. Czujesz się ogólnie zmęczony i brak Ci zwykłego napędu do pracy. Nawet czynnosci dnia codziennego wydają się ponad siły i niewarte wysiłku.
• Zmiany apetytu. Tracisz zainteresowanie jedzeniem i w końcu tracisz na wadze, ponieważ jedzenie nie sprawia ci przyjemności. Albo odczuwasz stale głód i masz szczególną ochotę na bezwartościowe zapychacze.
• Kłopoty ze snem. Nie masz ochoty wstawać, chociaż masz kłopoty ze spaniem. Budzisz się przed świtem przerażony, pełen lęku, zapłakany i zmartwiony.
• Bóle. Bolą cię stale stawy, głowa lub krzyż. Leki zwykle nie uśmierzają bólu, a po ustąpieniu jednego rodzaju bólu, pojawia się zwykle drugi.
• Niestrawność. Nierzadko pojawiają się takie objawy, jak suchość w ustach, mdłości, odruchy wymiotne oraz zaparcia.
• Spadek popędu seksualnego. Tracisz zainteresowanie seksem. Częstym objawem jest impotencja lub brak orgazmu oraz nieregularne miesiączki.
• Skargi natury ogólnej. Bardzo częstymi objawami fizycznymi depresji są: poczucie osłabienia, zawroty głowy, bóle w klatce piersiowej, kolki żołądkowe, kłopoty z oddychaniem, pocenie się, mrowienie rąk i stóp, bóle głowy, wrażenie dziwnego napięcia w karku lub głowie.

Zbaurzenia myślenia

• Kłopoty z koncentracją. Kiedy usiłujesz przyswoić sobie nowe infromacje, masz poczucie błądzenia myśli. Po przeczytaniu gazety lub rozmowie z kimś stwierdzasz, że prawie niczego lub niczego nie zapamiętałeś. Nie możesz skupic się na wykonywanej czynności.
• Kłopoty z pamięcią. Pamiętasz co wydarzyło się dziesięć, czy dwadzieścia lat temu, natomiast słabo pamiętasz wydarzenia świeże. Możesz mieć kłopoty z zapamiętaniem kierunku, nowego numeru telefonu, terminu spotkania, czy danej komuś obietnicy.
• Trudności w podejmowaniu decyzji. Nie tylko masz kłopoty z podejmowaniem decyzji ważnych, nie potrafisz nawet uporać się z drobnymi decyzjami. Nie umiesz się zdecydować, co zrobić na obiad czy, ile zatankować benzyny.
• Otępienie psychiczne. Myślisz wolno i jest to dla ciebie czynność uciążliwa. Brak ci nowatorskich i twórczych pomysłów, twoje myśli wciąż krążą wokół tych samych spraw.
• Koncentracja na przeszłości. Nie potrafisz się powstrzymać od przeżuwania wydarzeń z przeszłości i zastanawiania się, co by było, gdyby się ułożyły inaczej. Objaw ten nasila się szczególnie w nocy, przez co nie możesz zasnąć.
• Martwienie się o pieniądze. Dręczą cię nierealistyczne obawy, że zabraknie ci pieniędzy. W sprawach finansowych popadasz w skrajność - stajesz się skąpcem albo szastasz pieniędzmi bez opamiętania. Nawet jeśli dużo zarabiasz obawiasz się, że wylądujesz w rynsztoku lub zasilisz szeregi bezdomnych.
• Negatywne myśli i impulsy. Stale się spodziewasz jakiejś katastrofy. Częstym objawem są lęki o to, że najbliżsi umrą lub stanie im sie krzywda. Czasem możesz mieć ochotę zaatakować kogoś z otoczenia.

Objawy emocjonalne

• Drażliwość. Najbłahsze rzeczy wytrącają cię z równowagi i powodują, że tracisz cierpliwość i odszczekujesz ludziom. Długo żywisz do kogos urazę, mimo że powód dawno minął.
• Reakcje niewspółmierne do bodźców. Nawet drobne wydarzenie może wyzwolić potok nie kontrolowanych emocji - strachu, gniewu, zakłopotania, sentymentalizmu czy nawet śmiechu. Reagujesz emocjonalnie całkiem niewspółmiernie do bodźca.
• Płaczliwość. Często masz ochotę płakać bez powodu.
• Poczucie winy. Masz poczucie, że zachowujesz się poniżej przyjętych standardów i przekonanie to napełnia cię poczuciem winy. Winisz siebie nie tylko za własne problemy; masz także skłonność do obarczania się odpowiedzialnością za zachowanie i nieszczęście rodziny i przyjaciół.
• Wyrzuty sumienia. Często myślisz sobie: "Gdyby tylko..." Głęboko żałujesz, że czegoś nie zrobiłeś, chociaż powienieneś był to zrobić oraz tego, że zrobiłeś coś, czego robić nie powinieneś.
• Zanik czułości. Stwierdzasz zanik czułych uczuć do rodziny i przyjaciół. Z przerażeniem odkrywasz, że ci na nich nie zależy. Możesz również mieć poczucie, że otoczenie odrzuciło cię i sprzeniewierzyło się twojej miłości.
• Izolacja społeczna. Zamykasz sie w sobie. Nie masz ochoty spotykać się z ludźmi. Unikasz przyjaciół. Nawet jeżeli czujesz się przeraźliwie samotny, łatwiej ci przebywać w samotności niż w towarzystwie.

Przejawy duchowej pustki

• Brak przyjemności i radości. Głównym objawem depresji jest niezdolność czerpania radości i przyjemności z życia codziennego. Nikt, kto cierpi na depresję, nie przejawia wszystkich wymienionych tu objawów, natomiast każdy, kto cierpi na depresję odczuwa dotkliwy brak przyjemności i radości życia.
• Zobojętnienie. Nudzą cię ludzie, idee i zdarzenia, które kiedyś cię ciekawiły. Koncentrujesz się wyłącznie na sobie i twoje myśli zawężają się do jednego zagadnienia; tracisz zainteresowanie wszystkimi i wszystkim, co nie odnosi się bezpośrednio i wprost do ciebie samego.
• Poczucie beznadziejności. Jesteś przekonany, że twoja sytuacja się nie poprawi, a najprawdopodobniej jeszcze się pogorszy. Teraźniejszość staje sie nieznośna i wydaje ci się, że w przyszłości będzie podobnie.
• Cierpienie egzystencjalne. Masz poczucie, że cała twoja egzystencja jest bezowocna i pozbawiona sensu. Życie wydaje ci się czymś absurdalnym i bezcelowym, "pełne wrzasku i gniewu, lecz pozbawione sensu".
• Rozmyślanie o śmierci. Zaczyna ci się wydawać (lub masz nadzieję), że jakaś straszna choroba toczy twoje ciało lub psychikę. Gniewasz się na lekarzy lub stajesz sie wobec nich nieufny, uważasz bowiem, że są niekompetentni lub ze ukrywaja przed tobą prawdę. Możesz kusić śmierć wystawiając się na niebezpieczeństwo, zbliżając się do progu nicości, a następnie cofając się. Śmierć cię fascynuje i przeraża zarazem i często o niej myślisz.
• Myśli samobójcze. Rozważasz rozmaite sposoby popełnienia samobójstwa lub masz nadzieję, że już się rano nie obudzisz. Osobom znajdującym się w głębokiej depresji śmierć wydaje się jedynym wyjściem z nieznośnej sytuacji.
• Oddalenie się od Boga (jeśli jesteś osobą wierzącą). Winiasz Boga za swoje cierpienie, kłócisz się z nim lub targujesz. Cierpiąc masz poczucie, że Bóg cię opuścił lub karze cię za grzechy i zbrodnie.

Nancy Mc Williams "Diagnoza psychoananalityczna":

"Nie ma wątpliwości co do tego, jakie są objawy depresji klinicznej. Wielu z nas miało nieszczęście ją przechodzić. Wieczny smutek, brak energii, anhedonia (niezdolność do czerpania przyjemności ze zwykłych rzeczy) oraz zaburzenia wegetatywne (problemy z jedzeniem, snem, rozregulowaniem organizmu) to bezbłędnie rozpoznawalne symptomy. Zygmunt Freud pierwszy porównał i przeciwstawił stan depresji (melancholii) stanowi normalnej żałoby. Zauważył między nimi zasadniczą różnicę - w zwykłych reakcjach  żalu to świat zewnętrzny doświadczany był jako umniejszony pod jakimś ważnym względem (np. utrata ważnej osoby), podczas gdy w stanie depresji jako utraconą lub zniszczoną odczuwa się część własnego Ja."

"Procesy poznawcze, afektywne, dotyczące wyobraźni i zmysłów, tak uderzające w nagłym ataku depresji klinicznej (...), u ludzi z osobowością depresyjną działają w sposób chroniczny, zorganizowany, samonapędzający się (...)"

"Poczucie odrzucenia [u osób depresyjnych] zostało przekształcone w nieświadome przekonanie, ze to one zasługują na odrzucenie, że to ich błędy do niego doprowadziły i że jeśli ktokolwiek w przyszłości pozna je dostatecznie blisko, to z pewnością również je odrzuci. Starają się ze wszystkich sił być dobre, ale boją się, że zostaną odebrane jako grzeszne, a inni będą nimi pogardzać jako jednostkami bezwartościowymi. Jedna z moich pacjentek była przekonana, iz nie będę chciała jej już więcej widzieć, jeżeli opowie mi o tym, że w dzieciństwie życzyła sobie śmierci młodszego rodzeństwa. Tak jak wielu wykształconych klientów współczesnych psychoterapeutów, na poziomie świadomym wiedziała, że takie życzenia są normalnym elementem psychiki zdetronizowanego jedynaka, jednakże na głębszym poziomie nadal spodziewała się za to potępienia."

Jeśli obserwujesz u siebie podobne objawy, warto umówić się na konsultację do jednego z psychoterapeutów:

Agnieszka Narkiewicz-Nowak

Anna Rynarzewska